سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

به گزارش پایگاه خبری اداره کل منابع طبیعی استان البرز:  سعید ناطقیان رئیس اداره حفاظت و حمایت اداره کل با بیان اهمیت  نقش جوندگان  در زنجیره اکوسیستم و به ویژه در عرصه هاي منابع طبيعي و خصوصا در عرصه هاي جنگل كاري شده عنوان كرد: بعضی مواقع جمعيت برخي جوندگان مثل موش در جنگلكاري ها به اندازه اي بالا مي رود كه عملا امكان موفقیت در كشت  و استقرار برخی  گونه های گیاهی را به شدت کاهش می دهد. در اين مواقع چاره اي جز کنترل جمعيت اين جانور نيست كه در اين صورت واحد گياه پزشكي اقدامات لازم را انجام می دهد.

بهمرام بهرامي رشيد كارشناس گياه پزشكي اداره كل و مسئول بخش گياه پزشكي در اين خصوص عنوان کرد: پس از دريافت گزارشاتي از اداره بيابان مبني بر خسارت موش در بخشهايي از نهالكاري هاي پروژه هاي بيابانزدايي جنوب استان ، واقع در نجم آباد شهرستان نظر آباد و دايلر در شهرستان اشتهارد، با توجه به اهميت جلوگيري از بيابان زايي، اقدامات فوري جهت برآورد شدت و سطح خسارت در ماه هاي تير و مرداد صورت گرفت.

در بازديد هاي اوليه مشخص شد نوعي موش با تغذيه از نهال ها و سوراخ كردن تشتك هاي محل غرص نهال به شدت در حال ايجاد خسارت مي باشد و رجحان بالایی به تغذيه از نهال هاي گونه بياباني "آتريپلكس" از خود نشان مي دهد. ايشان افزودند: با جمع بندي اطلاعات از مناطق خسارت ديده و تهيه مستندات لازم، عمليات كنترل به فصل مناسب يعني ماه هاي مهر تا آذر موكول شد.

وي در ادامه گفت: در ابتداي ماه مهر با همكاري  پیمانکار کنترل آفات این اداره کل، شركت انسكتاريوم مهدشت البرز ، با شكار زنده موش مذكور، ابتدا نوع و گونه اين آفت مشخص گرديد. اين موش از مريونها به نام "جرد ناخن قرمز"  يا "جرد ليبيايي" با نام علمي Meriones  Libycus  مي باشد. همچنين سطح بحراني آلوده به موش بعد از پايش 13000 هكتار از اراضي بياباني اين دو شهرستان، ارزيابي و با تهيه نقشه هاي رقومی و توصيفي جانمايي گرديد. اين ارزيابي ها نشان مي داد 185 هكتار از نهالكاري نجم آباد و 50 هكتار از منطقه دايلر در معرض خطر جدي قرار دارند. پس از تعيين روشهاي کنترلی قابل كاربرد عليه اين جانور در نهالكاري ها ، عمليات اجرایی در قالب IPM يا "كنترل تلفيقي آفات" اجرا شد.

بهرامي رشيد افزود: براي اجراي عمليات كنترل در اين روش، ابتدا با لانه كوبي و شمارش لانه هاي باز شده و در پلاتهايي به مساحت 625 متر مربع در هر سه هكتار،  تراكم جمعيت و محدوده هاي بحراني مشخص گرديد. سپس در مناطق بحراني از تله هاي زنده گير، تله هاي چسبي ، به هم ريختن محيط زندگي موش با ورود دام، شكار مستقيم توسط انسان و در نهايت استفاده از طعمه مسموم در عمق لانه هاي فعال استفاده گرديد.

اين كارشناس خاطر نشان كرد : براي اينكه در كنترل شيميايي هيچ موجودي غير از موش آسيب نبيند، طعمه مسموم را با لوله اي خميده در عمق لانه قرار داده و دهانه لانه ها را مسدود نموده تا طعمه مسموم فقط مورد تغذيه موش قرار بگيرد. وي اضافه كرد موش ها بعد از خوردن طعمه مسموم و ايجاد علايم مسموميت احساس خفگي كرده و سعي در خروج از لانه مي كنند براي همين يك روز بعد از اجراي عمليات كنترل، موشهای مسموم از سطح عرصه جمع آوري گرديده تا مورد تغذيه جانوران ديگر قرار نگرفته و به شبكه غذايي اكوسيستم منطقه آسيبي وارد نشود.

بهرامي رشيد در پايان گفت: بررسي هاي بعدي با لانه كوبي مجدد و شمارش لانه هاي فعال نشان داد كنترل جمعيت اين آفت رضايت بخش بوده و پس از كنترل، دستور واكاري نهال هاي از بين رفته و جايگزيني آنها با نهال هاي مقاوم به خسارت موش صادر گرديد كه از بهار سال آينده آغاز خواهد شد. اين اداره همچنين عمليات حفاظت از جنگل كاري ها در برابر حمله خرگوش را در حال اجرا دارد كه خبر آن متعاقبا اعلام خواهد گرديد.